در كتاب حاضر، ضمن بيان و شرح زندگي «آقابزرگ علوي»، آثار وي به اجمال واكاوي شده و نظريه‌هايش درباره‌ ادبيات و ارتباط آن با مسائل اجتماعي و سياسي بازخواني شده است. وي از ميان نسل اوّل نويسندگان معاصر ايران، بيش از «جمال‌زاده»، «هدايت» و «چوبك» آثار اجتماعي خلق كرده است. بر اين اساس، در اين اثر كه ويراستة مقدّمة تفصيلي كتاب «برگزيدة آثار بزرگ علوي» است، نظريه‌ها و نقدهاي وي از اوضاع سياسي و اجتماعي دورانش در قالب داستان‌هاي به جا مانده از او بازخواني شده است. همچنين در پايان، گاهشمار زندگي وي نيز ارائه شده است. مخاطب با مطالعة اين كتاب با معيارهاي «علوي» در ادبيات و نوع احساسي كه بيش از هر چيز مورد نظر وي بوده، آشنا مي‌شود و درمي‌يابد كه تصوير «علوي» از روشن‌فكران و مبارزان سياسي در داستان‌هايش به مقدار فراوان، تصوير چهرة دردناك و تعارض‌آميز خود اوست.