كتاب پنجاه متفكر كليدي توسعه را مي‌توان نوعي دانشنامۀ توسعه ناميد. شاخص‌ترين و در عين حال متنوع‌ترين انديشمندان حوزۀ توسعه در اين كتاب معرفي شده‌اند. در ميان آن‌ها اقتصاددانان و مديران بلندپايه و بين‌المللي، سياستمداران و دولتمرداني از كشورهاي جهان اول تا جهان سوم، رهبران بزرگ سياسي و نظريه‌پردازان دانشگاهي به چشم مي‌آيند. يكي سوسياليست و ماركسيست و ديگري نئوليبراليست و باورمند به سرمايه‌داري است؛ يكي از منظر منطقه‌اي و بومي مي‌خواهد راه توسعه را هموار كند و ديگري از راه نهادها و مؤسسات اداري و مالي بين‌المللي؛ يكي توسعه را در ستيز ميان جهان اول و سوم و ديگري در آشتي و همكاري ميان اين دو جستجو مي‌كند؛ يكي دغدغه‌اش در نظر گرفتن اصول فمينيستي در برنامه‌هاي توسعه است و ديگري گمان مي‌كند توجه به اصول بوم‌شناختي و زيست‌محيطي اساس ايجاد يك برنامۀ توسعۀ پايدار است.

خواننده پس از مطالعۀ اين كتاب از گستردگي ديدگاه‌ها و نظريه‌هاي توسعه به شگفت مي‌آيد، اما مي‌تواند مطمئن باشد براي هر رويكرد قابل تصوري از توسعه‌گرايي، سرنخ‌هايي مهم در اين كتاب يافت مي‌شود. متفكراني از چهار گوشۀ جهان و از نگرش‌هاي مختلف و هر يك با كوله‌باري از تجربه‌هاي سياسي و اداري در متنوع‌ترين كشورهاي دنيا راه‌هاي توسعه را ترسيم مي‌كنند. خوانندۀ ايراني مي‌تواند با اين پرسش كه به راستي چه راهي براي توسعۀ ايران، چه از جهت ملي و چه به لحاظ منطقه‌اي، مناسب است، با نگاهي تطبيقي به مباحث و نمونه‌هاي مطرح‌شده در كتاب، به گمانه‌زني در بارۀ امروز و فردايمان بپردازد.