برانژه: اگه آدم فكر كنه كه بدون پروانه و بال تو آسمون بودن غيرطبيعيه، اعتمادش سست مي‌شه، مي‌آد پايين، اما نه تندتر از آسانسور. بعضي‌وقت‌ها، به نيروي اراده، مي‌شه دوباره اوج گرفت و رفت بالا، درست مثل اينكه آدم از وزنش كم كنه. اما نه براي مدت طولاني. يه تزلزل كوچيك تو ارادۀ آدم كافيه كه سُر خوردن رو به پايين شروع بشه. وقتي كه دوباره به راز كار در خودم پي مي‌برم، بارها و بارها، موقع جهش به آسمون، به خودم گفتم «حالا ديگه بلدم، براي هميشه، ديگه يادم نمي‌ره، همون‌طور كه شنيدين و ديدين يادم نمي‌ره.»