آرزوهاي بر باد رفته حماسه‌ي تراژيك-كميك سلطه‌ي سرمايه بر ذهن و آفريده‌هاي معنوي بشر است. تبديل ادبيات به كالا، درونمايه‌ي اين رمان است و تحقق بسيار گسترده‌ي اين روند، تراژدي عام نسل پس از ناپلئون را درون چارچوبي اجتماعي جاي مي‌دهد.
بالزاك اين فرايند تبديل ادبيات به كالا را با تمامي ابعاد و جوانبش ترسيم مي‌كند: از توليد كاغذ گرفته تا باورها، انديشه‌ها و احساسات نويسندگان، همه و همه به كالا تبديل مي‌شوند و بالزاك نيز به ذكر كلي پيامدهاي فكري و نظري اين سلطه‌ي سرمايه‌داري بسنده نمي‌كند بلكه در تمامي عرصه‌ها فرايند واقعي سرمايه‌داري‌شدن را در تمام مراحل و با همه‌ي خصوصيات و تعين‌هايش آشكار مي‌سازد.