«خوشي‌ها و روزها» نخستين كتاب مارسل پروست است.

اين كتاب هرچند همانطور كه در يادداشت ناشر بر ترجمه فارسي‌اش آمده «جزئي از سابقه و باستان شناسي» رمان «درجست‌وجوي زمان از دست رفته» است اما در عين حال مي‌توان به عنوان اثري مستقل هم به آن نگاه كرد. مارسل پروست «خوشي‌ها و روزها» را در 25سالگي نوشت. تكه‌هاي اين كتاب پيش از انتشارشان در كنار هم در نشرياتي كه پروست در آنها مي‌نوشت پراكنده بودند. برخي از قطعه‌هاي «خوشي‌ها و روزها» را شايد نتوان در معناي متعارف، داستان به‌شمار آورد. «خوشي‌ها و روزها» كتابي است قطعه قطعه، نه مجموعه داستان است، نه رمان، نه شعر است و نه مقاله و نه كشكولي از همه اينها كه با ترتيبي خطي و تاريخي كنار هم چيده شده باشد.اين كتاب مارسل پروست را مي‌توان نمونه‌اي از تكه تكه نويسي در دوراني به‌شمار آورد كه اين شكل نوشتاري هنوز تجربه نشده بود. شيوه مارسل پروست در اين كتاب شيوه‌اي است عليه انسجام ساختاري رمان كلاسيك. شيوه‌اي كه تداوم آن را در رمان «در جست‌وجوي زمان از دست رفته» مي‌بينيم.

مهدي سحابي در پايان مقدمه خود نوشته است:«اينگونه كاوش در سرچشمه‌هاي «جست‌وجوي زمان از دست رفته» انگيزه آغازين مترجم در ترجمه كتاب حاضر بوده است. درك كامل اثر عظيمي چون «جست‌وجوي زمان از دست رفته»، هم مطالعه برخي تفسيرهاي مهم كلاسيك آن و هم آشنايي با پيشينه‌هايي چون خوشي‌ها و روزها را ايجاب مي‌كند.»