توني وبستر عادي بودن زندگي‌اش را پذيرفته: كار و بازنشستگي، ازدواج و طلاقي دوستانه. اما او هم مثل ما جواني‌اش را درون خود نگه داشته و به سالمندي رسيده است. مهمترين واقعۀ عمرش دوستي با ايدريئن تيزهوش و مستعد فاجعه است؛ مريد آلبر كامو. چهل سال بعد دفتر خاطرات همين دوست كه طبق وصيتنامه به او واگذار شده، او را برمي‌انگيزد تا زندگي خود را بازخواني كند. درك يك پايان برندۀ مهم‌ترين جايزۀ ادبي بريتانيا در سال 2011 شد. رئيس هيئت داوران «بوكر» در توصيف آن گفت: «كتاب مايه‌هاي يك اثر كلاسيك انگليسي را دارد. اين داستاني است كه با انسان قرن بيست و يكم سخن مي‌گويد.»