"خواجه شمس‌الدين محمد متخلص به «حافظ»، بزرگ‌ترين غزل‌سراي سده هشتم هجري قمري است، در كودكي به دليل فوت پدر و فقر مجبور بود كه در نانوايي كار كند و در حين آن مشغول فراگيري بسياري از دانش‌ها از جمله قرآن شد. در ميان همه شاعران ادب فارسي، شايد هيچ شاعري به پايه شهرت و ارجمندي او نرسد. از مهم‌ترين ويژگي سروده‌هاي حافظ، زبان فاخر آن است؛ در حالي كه او در به كارگيري بسياري از مضامين و صور خيال همانند پيشينيان عمل كرده است. هم‌چنين حافظ در قالب‌هايي چون: غزل، قصيده، قطعه، رباعي و مثنوي شعر سروده است، اما هنر اصلي او قالب غزل است. نگارنده در سي و سومين شماره از مجموعه «مشاهير ايراني» به زندگي‌نامه و عرضه گزيده آثار حافظ شيرازي پرداخته و مباحثي از اين دست را مطرح ساخته است: ممدوحان حافظ؛ تاثيرپذيري از شاعران پيشين و هم‌عصر؛ تاثيرپذيري از شاعران عرب؛ تاثيرپذيري از قرآن و حديث؛ ويژگي شعر حافظ؛ موضوعات غزل حافظ؛ طنز در شعر حافظ؛ و به كارگيري آرايه‌هاي ادبي."