شايد تاكنون هيچ كتابي به اندازه دن كيشوت اين همه مورد عشق و علاقه ملت‌هاي گوناگون نبوده است. بسياري از كتاب‌ها هست كه تنها به يك قوم و ملت اختصاص دارد و از حدود مرز يك كشور فراتر نمي‌رود؛ بسياري ديگر نيز هست كه در ميان ملل ديگر هم خواننده دارد ولي تنها مورد پسند گروه روشنفكران يا مردم عادي طبقات ممتار است. اما دن كيشوت همه حصارهاي جغرافيايي و نژادي و اجتماعي و طبقاتي را درهم شكسته و نام خود را با دنيا و بشريت توام ساخته است

دن كيشوت زندگي فردي را به مخاطب نشان مي‌دهد كه دچار توهم است و وقت خود را با خواندن آثار ممنوعه مي‌گذراند. دن كيشوت يكي از نخستين رمان‌هايي است كه به زبان‌هاي نوين اروپايي نوشته شده و سروانتس بخش بيشتر آن را در زندان نوشته‌است. در زمان روايت دن كيشوت نوشتن و خواندن آثاري كه به شواليه مي‌پرداخت ممنوع بود و شخصيت اصلي داستان خود را جاي يكي از همين شواليه‌ها مي‌بيند و دشمناني فرضي در برابر خود مي‌بيند كه اغلب كوه‌ها و درخت‌ها هستند. دن كيشوت پهلواني خيالي و بي‌دست‌وپاست كه خود را شكست‌ناپذير مي‌پندارد.