واقعيت اين است كه اجراي نمايشنامه سارتر هزينه بالايي داشت. هرچند او اين نمايشنامه را به سفارش بارو (كارگردان تئاتر) نوشته بود، اما خب بارو نمي‌توانست بدون سرمايه‌گذار، اين متن را روي صحنه ببرد.
جست‌و‌جو براي يافتن سرمايه‌گذار آغاز شد و اينجا بود كه آن اتفاق غريب افتاد.
نمايشنامه «مگس‌ها» با مقدمه‌اي هيجان‌انگيز به قلم سيمون دوبووار منتشر شده است.
لطف اين مقدمه هيچ هم كمتر از نمايشنامه ژان پل سارتر نيست. همسر نويسنده كه خود نيز فيلسوفي ديگر است، ماجرايي غريب را درباره يك زوج ثروتمند روايت مي‌كند كه به طرزي معجزه‌آسا براي تامين هزينه اجراي «مگس‌ها» پا پيش مي‌گذارند اما معجزه هميشه اتفاق نمي‌افتد و ...
با اين مقدمه جذاب است كه به نمايشنامه«مگس‌ها» پرتاب مي‌شويم. نمايشنامه‌اي كه به قلم قاسم صنعوي به فارسي برگردانده شده است.
صنعوي براي انتشار اين نمايشنامه بهتر ديده به جاي هر وروديه يا پيش گفتاري، خاطره‌اي را از جلد دوم خاطرات سيمون دوبوار همسر سارتر را انتخاب كند. او خود پيش‌تر اين خاطرات را ترجمه كرده است.
اما فيلسوف اگزيستانسياليست مورد بحث ما در «مگس‌ها» هم دغدغه‌هاي سياسي خود را دنبال مي‌كند؛ او مي‌كوشد هموطنان فرانسوي‌اش را برانگيزد تا خود را ندامت‌هايشان برهانند و در برابر نظام مستقر، آزادي‌شان را مطالبه كنند.
نمايشنامه، سيزده شخصيت اصلي و تعدادي بيشتر شخصيت‌هاي فرعي دارد. رخدادگاه متن، يونان است و تعدادي از شخصيت‌هاي نمايشنامه هم نام‌ اسطوره‌هاي يوناني همچون الكتر، ژوپيتر و ... هستند.
سارتر شايد اميد داشت كه با اين نمايشنامه بتواند افكار خود را با هم وطنانش در ميان بگذارد اما به شهادت دوبووار، تماشاگران سخن او را درك نكردند و منتقدان هم به دكور و لباسش تاختند.
با اين حال «مگس‌ها»ي او هنوز هم براي مخاطبان در سراسر جهان خواندني است.

ژان پل سارتر( 1980ـ 1905 )، فيلسوف اگزيستانسياليست، رمان‌نويس، نمايشنامه‌نويس و منتقد فرانسوي