«قرآن‌پژوهي در گسترة ادبيات فاخر نظم پارسي» به بررسي تأثير قرآن بر شعر شاعران پارسي اختصاص دارد. جلد نخست از اين مجموعه، در گام نخست اوضاع اجتماعي، ديني و ادبي ايران پيش از اسلام و وضع ادبي در سده‌هاي اوّل و دوم هجري را بررسي كرده و سپس، شرح حال كوتاه و گاه طولاني شاعران مورد نظر، يعني «كسايي مروزي»، «منوچهري دامغاني»، «ابوالقاسم فردوسي»، «عنصري بلخي»، «ناصرخسرو قبادياني» و ... تحرير شده است. در ادامه ابياتي از آن شاعران همراه با بيان آيه‌اي از قرآن كه شاعر از آن تأثير پذيرفته و قصّة تاريخي و اسطوره‌اي كه شاعر به آن اشاره نموده، از منابع معتبر آورده شده است. در برخي موارد، ابياتي از شاعران ديگر كه هم‌مضمون با آن بيت‌ها هستند نيز ذكر شده است.