«مهر و مهتاب» با حركتي خيال‏گونه از كنار كوچه‏هاي زندگي عبور مي‏كند و خواننده را با خود در اين كوچه‏ي بي‏انتها همسفر مي‏سازد. گاهي، كوچه بهاري است و عطر صد خاطره را به مشام مي‏رساند و گاهي ديگر، صدائي مكرر، فرياد مي‏زند كه از اين عشق حذر كن. نويسنده سعي در نگاهي تازه و با زاويه‏ي ديدي نو، به تمامي روزمره‏گي‏هاي زندگي داشته و قصد داشته است ديدگاه خواننده را از اين منظرگاه، نمودي ديگر ببخشد. نويسنده توانسته به اين خواسته خوب، كه حكمي صريح صادر نكند و خوانندگان را به فكر وادارد دست يافته است. و به راستي نياز تمامي رمان‏خوان‏هاي ما در هر سطح و اندازه‏اي، خواندن داستانهايي است كه راويِ مسائل و مشكلات امروز جامعه، بدون نتيجه‏گيريهاي كلي و شعارگونه باشد تا خود خواننده و به‏ويژه نسل جوان، درست نگاه كردن و طريق فكر كردن را از لابه‏لاي كلمات، تمرين كند و بياموزد.