آنچه در سراسر كتاب مي‌خوانيد جز همان كه خود شعبان جعفري به من گفته، نيست. هرچند اين‌جا و آن‌جا او را چالش كرده‌ام، ضبط و ثبت پاسخ‌ها و گفته‌هاي جعفري نشان موافقت يا مخالفت منِ مصاحبه‌كننده نيست، كه در روايتْ حفظ امانت كرده‌ام. در مقابل، او نيز با من پيمان بست كه هر آنچه پاسخ مي‌دهد عين واقعيت باشد و آن پرسشي را كه نخواهد، پاسخ ندهد. آيا او نيز به اين پيمان وفادار مانده است؟ دوست دارم چنين فكر كنم ولي شماي خواننده آزاديد كه برداشت خود را داشته باشيد..