عزيز من! بي‌پروا به تو مي‌گويم که دوست داشتني خالصانه، هميشگي و رو به تزايد، دوست داشتني است بسيار دشوار تا مرزهاي ناممکن. امّا من نسبت به تو، از پس اين مهمّ دشوار به آساني بر آمده‌ام. چرا که خوبي تو، خوبي خالصانه، هميشگي و روبه تزايدي است که هر امر دشواري را بر من آسان کرده است و جميع مرزهاي ناممکن را فرو ريخته. امروز که روز تولّد توست، اگر تنها يک غنچة فروبستة گل سرخ به همراه اين نامه کرده‌ام، دليلش اين است که گمان مي‌کنم عصر، بچّه‌ها و شايد برخي از دوستان و خويشان با گل‌هايشان از راه برسند و اين البتّه شرط ادب و مهمان‌نوازي نيست که ما پيشاپيش همة گلدان‌ها را اشغال کرده باشيم. گلدان، خانة محبّت دوستان ماست. کتاب حاضر مشتمل است بر چهل نامة کوتاه عاشقانه از نادر ابراهيمي ـ نويسندة معاصر کشورمان ـ خطاب به همسرش. وي در اين نامه‌ها به جريان‌هاي عادي زندگي اشاره مي‌کند. اين نامه‌ها را مي‌توان سخنان بسياري از افراد به همسرانشان دانست.