مرثيه يكي از مضامين شعر ديني به شمار مي‌آيد. از گذشته‌هاي بسيار دور، بيان غم و اندوه گذشتگان مضمون مورد علاقة شاعران بوده است و تقريبا تمام شعرا مرثيه‌هايي به مناسبت زمان و موقعيت‌ها سروده‌اند. مرثيه در ادبيات فارسي به وفور وجود دارد و از اهميت خاصي برخوردار است، زيرا طي آن از واقعة كربلا گفته مي‌شود كه در پايان به شهادت امام حسين (ع) و يارانش منجر شد. نگارنده در كتاب حاضر، به اختصار به معرفي مرثيه و مرثيه‌سرايي در ايران پرداخته و حماسه‌هاي مذهبي، شعر شهادت، شعر تعزيه و اشعار نوحه، مديحه‌سرايي، و تحميديه‌ها را بررسي كرده است. وي قبل از ذكر اشعار و مرثيه‌هاي شعرا دربارة قيام كربلا، تاريخ و زمينه‌هاي شكل‌گيري اين قيام را ذكر نموده است. در كتاب شعرها و مرثيه‌هاي شاعراني چون كليم كاشاني، فتحعلي شاه قاجار «خاقان»، وصال شيرازي، اديب الممالك فراهاني، اهلي شيرازي، شكوهي تهراني، سلمان هراتي، فواد كرماني، اقبال لاهوري و بسياري از شعراي ديگر گنجانده شده است.