اثر دو جلدي «غزليات شمس تبريز» با گزينش و تفسير استاد فرزانه‌ي روزگار، محمدرضا شفيعي كدكني تدوين شده است.

اين اثر داراي ويژگي‌هايي است كه آن را از آثار مشابه متمايز مي‌كند؛ ابيات و شعرهاي ضعيف يا تكراري يا ديگران‌سروده در آن به چشم نمي‌خورد و توضيح اصطلاحات و كلمات دشوار يا تفسيري مختصر پاي هر شعر آمده است. وجود يك مقدمه‌ي علمي و كامل درباره‌ي مولانا و آثارش به همراه چند فهرست كاربردي خوب، اين مجموعه‌ي كم‌نظير را تكميل مي‌كند. جلال‌الدين محمد، كه با عناوين خداوندگار، مولانا، مولوي، ملاي روم و گاه با تخلص خاموش در ميان پارسي‌زبانان شهرت يافته، يكي از شگفتي‌هاي تبار انساني است. معرفي اين آتش‌افروخته در بيشه‌ي انديشه و احساس و وصف اين درياي ژرف ناپيدا كرانه بس دشوار است و براي شناختنش گوش بايد چشم شود: «آينه ام آينه‌ام مرد مقالات نيم/ ديده شود حال من ار چشم شود گوش شما» غزليات شمس تبريزي از مولانا با حال و هوايي شوريده‌تر، كه بسياري از آن‌ها در شرح حكايات عشق مولانا به شمس تبريز است، از بزرگ‌ترين آثار عاشقانه‌ي عرفاني در تاريخ ادبيات پارسي است. «اين بار من يكبارگي در عاشقي پيچيده‌ام/ اين بار من يكبارگي از عافيت ببريده‌ام/ دل را ز خود بركنده‌ام، با چيز ديگر زنده‌ام/ عقل و دل و انديشه را از بيخ و بن سوزيده‌ام…»