در اين كتاب، ضمن معرفي سقراط و افلاطون در قالب مباحثي هم‌چون "سرگذشت و زندگي افلاطون"، "مرگ سقراط"، "تاًسيس نخستين آكادمي توسط افلاطون"، "حضور ارسطو در آكادمي"، "آثار افلاطون" و "روش آموزه‌هاي سقراطي" يكي از آثار مهم افلاطون با نام "ضيافت (مهماني)"به چاپ رسيده است؛ داستان كه به منظور معرفي سقراط نگارش يافته، ماجراي ميهماني يكي از دوستان سقراط است كه چون در شاعري جايزه گرفته است وليمه مي‌دهد. در اين مهماني همه از شرب و نشاط و ياهو خسته مي‌شوند و تصميم مي‌گيرند هريك خطبه‌اي در وصف عشق و مدح خداوند بسرايند. اهل مجلس همه درباب عشق سخن مي‌گويند اما آن كه سقراط مي‌گويد حكايت ديگري است. در ميان اين گفت و گوها شخصي به نام "الكبيادس"- كه سقراط هواخواه وي بوده است- به ميهماني وارد شده و در حالي كه مست است، حكايت عجيبي از سقراط بازگو مي‌كند؛ از عفت او، شجاعت او، خردمنديو حكمت او، فصاحت و بلاغت و تاًثير كلام او و از بيچارگي و مسكيني خود در برابر او، چندان كه همه‌ي حضار را رقت مي‌گيرد و به خنده مي‌آيند و شب بر همين منوال به صبح مي‌رسد.