من در خيالم پيش روباه رفتم و از او پرسيدم: «تو چرا فقط گوشت خروس را دوست داري، ولي آواز قشنگ او را دوست نداري؟!» روباه كمي فكر كرد و گفت: «كي گفته من آواز خروس را دوست ندارم! آواز خروس آن‌قدر براي من بامزه است كه آن را مي‌بوسم. بعد هم ذوق‌زده مي‌شوم. خروس و آوازش را با هم قورت مي‌دهم». من از حرف‌هاي روباه تعجب كردم. ديگر حرفي نزدم. اما بايد به خروس‌ها بگويم براي روباه آواز بامزه نخوانند. اين داستانك با عنوان «آواز بامزه» به همراه پنج داستانك ديگر تحت اين عناوين در مجموعۀ حاضر به چاپ رسيده است: زنبور قرمزي؛ مورچۀ ترسو؛ آقاي غمگين؛ مهمان خيلي بزرگ؛ و زنبيل.