جهاني‌سازي اطلاعات، دنيا را خيلي كوچك اما بسيار خطرناك مي‌كند. هركس همه را مي‌بيند، همه‌چيز را مي‌داند و نيز به آن‌چه كه او را از ديگران جدا مي‌كند، آگاهي دارد، بدون آن كه تمايلي به نزديك شدن به ديگران داشته باشد. اطلاعات كه تا اين اواخر به عنوان عامل بالندگي و پيشرفت ديده مي‌شد، مي‌تواند به عامل عدم تفاهم و حتي نفرت مبدل شود. اطلاعات نه تنها ديگر براي ايجاد ارتباط كافي نيست، حتي كاركردي معكوس دارد. اطلاعات با آشكارسازي تفاوت‌هاي فرهنگي و نابرابري‌ها، ما را مجبور مي‌كند كه براي تفاهم با ديگران، بيش‌تر تلاش كنيم. درست است كه اطلاعات، دنيا را از لحاظ فني به دهكده‌اي جهاني مبدل مي‌كند، اما از لحاظ اجتماعي، فرهنگي و سياسي آن را از هم مي‌گسلد. نگارنده در كتاب حاضر به پاسخ‌گويي به اين پرسش مي‌پردازد كه: چگونه هم‌زيستي فرهنگي ميان ملت‌ها را با احترام به هويت و ميراث فرهنگي آنان در سطح جهاني سازماندهي كنيم تا اطلاعات و ارتباطات به عامل‌هاي رويارويي و عدم تفاهم و جنگ مبدل نشود؟