داستان سلحشور نور با لحني شاعرانه و به صورت نمادين، با گفتگوي زني زيبا كه جامه‌اي متفاوت دارد با كودكي جستجوگر، روايت مي‌شود. زن از كودك مي‌خواهد كه به ساحل دريا برود و در آن جزيره‌اي را مشاهده كند كه داراي معبد عظيم و ناقوس هاي بي‌شمار است اما كودك هر چه جستجو مي‌كند، چنين معبدي را نمي‌بيند و حتي صداي ناقوسي را هم نمي‌شنود.

و مرد از او مي‌پرسد: سلحشور نور كيست؟ و او چنين پاسخ مي‌دهد : آن كسي كه قادر به درك معجزه باشد و به خاطر باورهايش تا پاي مرگ بجنگد و ... صداي ناقوس فروخفته در دل دريا را بشنود.

داستان نمادين اين كتاب كه لحني شاعرانه دارد با گفت و گوي زني زيبا كه با كودكي جست و جوگر آغاز مي‌شود. زن از كودك مي‌خواهد كه به ساحل دريا برود و در آن جزيره‌اي را مشاهده كند كه داراي معبد عظيم و ناقوس‌هاي بي شمار است.