«جبران خليل جبران» ـ شاعر و نويسندۀ لبناني قرن بيستم ـ آثار خود را به دو زبان مي‌نگاشت: عربي براي لبناني‌ها و سرياني‌ها و دنياي عرب، و انگليسي براي دنياي غرب. براي درك و توضيح برخي از نوشته‌هاي جبران، خواننده بايد محيط زيست نويسنده را در هنگام نگارش آن داستان به خصوص مد نظر قرار دهد تا بتواند درك كند كه چه‌چيزهايي اين جبران دوگانه را تحت تاثير قرار داده‌اند. براي مثال بيوگراف‌نويسان اعلام داشته‌اند كه او از لبنان تبعيد شده بود، اما آن‌ها به درستي نگفته‌اند كه اين دولت لبنان نبوده كه خليل جبران را به تبعيد وادار كرده است، بلكه سلطان عثماني بوده كه از فرد مبارزي چون جبران بسيار وحشت داشته و مايل نبوده است كه اين نويسنده افكار مدرن غرب را به كشورهاي شرق وارد كند و بدين‌ترتيب بر شورش مردم بيفزايد. هم‌چنين بيوگراف‌نويسان معتقدند كه زنان در زندگي جبران، نقش بسزايي داشته‌اند. جلد دوم از مجموعۀ آثار جبران خليل جبران به آثار، آراء و نامه‌هاي شخصي خليل جبران، نيز نظراتي در خصوص آثار و شخصيت وي اختصاص يافته است. مباحث كتاب در چهار بخش، «افكار و انديشه‌ها»؛ «آينه‌هاي روح»؛ «راهنماي حكمت»؛ و «نامه‌هاي شخصي خليل جبران (اتو بيوگرافي)» تنظيم شده است.