«روان‌درماني پويشي كوتاه مدت»، روشي از درمان مختصر مبتني بر اصول روان تحليلي است كه اصولاً با توجه به توانايي آن در پوشش دادن طيف وسيع‌تري از بيماران، بر ساير انواع روان‌درمان‌هاي كوتاه مدت مشابه، برتري دارد. اين توانايي مرهون روش كوبنده‌اي است كه دفاع بيمار را از هر گونه ترفندي ـ خودآگاه و ناخودآگاه ـ براي مواجه نشدن با تجربيات معنادار و داراي بار هيجاني مرتبط با هدف درمان، خلع سلاح مي‌كند. واقعيت محوري كه در اين روش درمان بنا نهاده شده است را مي‌توان به دو بخش تقسيم كرد: يكي اينكه، هيجانات و رفتارهاي فعلي ما، بر تجربيات گذشته مبتني هستند؛ موقعيت‌هاي فعلي، به علت داشتن شباهت‌هايي با تجربيات گذشته، رفتارها و هيجانات مشابهي به بار مي‌آورند؛ اين الگوها به مرور زمان، تكرار، ‌تقويت و نهادينه مي‌شوند. ديگر اينكه، با تحت فشار گذاشتن بيمار و برانگيختن هيجانات وي در جلسة درمان، ‌دفاع‌ها كنار مي‌روند و تجربيات مدفون گذشتة مرتبط با اين هيجانات، از ناخودآگاه سر بر مي‌آورند؛ و امكان پيوند دادن آنها با تجربيات فعلي و گذشته و تفسير و ارائة الگوها مهيا مي‌شود. در كتاب حاضر سعي بر آن است كه برخي از اصول درماني پويشي كوتاه مدت، معرفي شده و آراي برخي از دست‌اندركاران اين رشته و ديدگاه‌هاي نظري و باليني آنها شرح داده شود. اطلاعات اين كتاب در اصل باليني است و به ويژگي‌هاي بيماران، ويژگي‌هاي فن و فن ارزيابي پيامد تأكيد دارد. در كتاب از مصاحبه‌هاي باليني واقعي نيز در جهت تفهيم بهتر مطالب استفاده شده است.