پپ گوارديولا اين گونه بود: تركيبي از جسارت و نبوغ. افراد كمي وجود داشتند كه بتوانند نقش مديريت نظارت بر كل برنامه‌هاي آكادمي را رد كنند، آن‌‌هم در ازاي تقاضاي فرصتي براي تمرين دادن به يك تيم ذخيره‌ي شكست خورده.

دوستانش وقتي شنيده بودند كه آن عصر چه اتفاقاتي افتاده، مدام از او مي‌پرسيدند: «واقعاً ميدوني داري خودتُ درگير چه چيزي مي‌كني؟ چهار دسته پايين‌تر. مزخرفه. اين هيچ ارتباطي با فوتبالي كه تو ميدوني نداره. اصلاً مسير راحتي نيست، پر از دست‌اندازه! واقعاً مطمئني مي‌خواي اين كارو بكني؟» بله او واقعاً مطمئن بود. جوابش اين بود: «من فقط مي‌خوام مربي باشم.» ديويد تروبا اين‌طور نوشت: «پپ هميشه شفاف بود و معتقد بود كه زندگي پر از ريسك و خطاست اما خطاهاي خودت، نه ديگران.»

صفحه ۱۲۱